الاعلامية إيمان صلاح تكتب ماتقولش يوم اليتيم
ماتقولش يوم اليتيم .. انا عمرى ما كنت يوم !
أنا لمسة حنان بتدوم .. أنا همسة أمان فى قلوب محتاجة بكرة ييجى دايس على الهموم .
ماتقولش يوم ؛ أنا بكرة .. ماتقولش يوم ؛ أنا فكرة ..
أنا اليتيم ! أيوة أنا اليتيم ..
ارتحتوا خلاص ؟ ! صفيت ضمايركم ..
كدة نامت مشاعركم على جروحى ؛ و لما تصحى من تانى هتلاقينى مليش تانى فى دنيا شايلة أحزانى و سارحة بعيد
أمد ايديا أستجدى أياديكم .. ألاقى جديد و ألاقى حديت ! و أسمع فى الصدى صوتكم و أفضل أنادى و أردد و أنا حدوتة فى مجالسكم .. و توتة توتة فرغت خلاص الحدوتة و نعيد نزيد و مفيش جديد و مفيش جديد !
وحياة نبينا الغالى اللى وصاكم عليا و ابتدى بنفسه و لازمنى أنا الغلبان .. و حياته عليه أفضل الصلاة و السلام
تحطوا مناديلكم فى جيوبكم .
أنا شبعت من لمعان الدمع فى عيونكم .. شبعت كلام ..
شبعت كلام موزون و حضن و طبطبة و بوسة على خدك .. و مين قدك .. و قولوا كمان و كمان و كمان ..
و لما الجوع بيوجعنى و يعض بنابه فى ضلوعى
و أسأل فين رحتم .. ترد الحرقة فى دموعى
و أبات ندمان و يقول الحزن قومى امشى
ماتستنيش .. غير حضن نفسك
يا يتيم ماتلاقيش ..
ماتقولش يوم .. أنا بكرة ..
ما تقولش يوم .. أنا فكرة ؛
و هتسألنى أنا مين .. أنا اللى عذبها أنين المحرومين
و شكوى الحرمان .. أنا ايمان ! ..
اتولدت من نبع الجراح لأب اسمه و صفته صلاح ..
